… ik heb al heel wat stiefbroers en stiefzussen gehad, de eerste keer was ik rond de 10 jaar. Ik weet nog dat we vaak samen moesten douchen of samen in bad moesten. Ik vond dit helemaal niet leuk ...

… Maar nu zie ik mijn stiefbroer en stiefzus wel meer als mensen die dicht bij mij staan. Ik zie ze niet als familie, er is ergens wel altijd en duidelijke lijn tussen ons, al kom ik zeer goed overeen met hen …

… De invloed op je later leven is enorm en de banden met stiefzussen en halfzussen en broers zouden je kunnen helpen in je verder leven, waar ik zie dat dit in feite eerder het tegendeel heeft gedaan bij mij…

… ik wist niet meer wat gedaan opdat mijn stiefbroers me zouden aanvaarden. Tot ik begon op te letten welke meisjes zij leuk vonden en me daar begon aan te spiegelen. Ik ben de zus en vrouw geworden waarvan ik wist dat ze die wél leuk zouden vinden. Hun ideaalbeeld werd mijn doel.

… Ik was 10 maar mijn broer en zus 6 en 5 nog klein dus. Ik heb altijd gezien dat zij een betere band hadden met deze stiefbroers. Misschien omdat ze nog ‘schattig’ waren of omdat ze er voltijds woonden en ik enkel in de weekends kwam …

…Een paar uur later, zie ik mijn zusje mijn stiefbroer zoenen bij het kampvuur…

Heb jij ook een boeiend verhaal over de ups en downs in de relatie met een stiefbroer/stiefzus? Hoe ging het samenleven in het begin? Heb je nu nog contact? Waar heb je spijt van? Welke rol spelen jullie nu in elkaars leven?

Ben je nu 5 tot 105 jaar: alle verhalen/herinneringen zijn welkom.

Wens je je verhaal (anoniem) te delen? Stuur iets in of we organiseren een interview!